ارام می گزرم
از کنار خویش
و اندیشه ام
تا بانوان حیرت و تحمیق
دوشیزگان عشق شوند
تا چشم های قد رشید و شلوار لی
در خیل دوستداران سادگی و معرفت
به ریش ریشه های من موذیانه بخندند
اما چه حیف
بگذار خنده پشت نقاب و کلاه گیس زنده بماند
بی حرف من
بی خاطرات ما